Είναι ένα είδος χορού που αναπτύχθηκε στα μέσα του 20ου αιώνα και από τότε έχει εξελιχθεί σε ένα από τα κυρίαρχα είδη σε όλο τον κόσμο, με ιδιαίτερα ισχυρή δημοτικότητα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι αρχικά δανείστηκε το στυλ από τον κλασικό, μοντέρνο, και jazz  χορό, έκτοτε έχει ενσωματώσει στοιχεία από ποικίλες μορφές του. Κατά τη διάρκεια του 1900, οι Ευρωπαίοι χορευτές άρχισαν να επαναστατούν ενάντια στους άκαμπτους κανόνες του κλασικού μπαλέτου.

Η τεχνική του συνδυάζει, τα ισχυρά και ελεγχόμενα πόδια του κλασικού μπαλέτου, την επιφόρτιση του κορμού του μοντέρνου χορού, την δουλειά στο πάτωμα, τις απρόβλεπτες αλλαγές στο ρυθμό και την συχνή αλλαγή στην ταχύτητα και την κατεύθυνση. Οι χορευτές σύγχρονου χορού χρησιμοποιούν το χορό για να εκφράσουν τα εσωτερικά συναισθήματα τους, συχνά για να έρθουν πιο κοντά με τον εσωτερικό εαυτό τους. Τέλος και σημαντικότερο όλων, η σωστή χρήση της αναπνοής, διαμέσου της οποίας επιτυγχάνονται όλα τα παραπάνω.